Informację CIT/WZ wypełnia podatnik, którzy na podstawie art. 18f updop rozlicza wierzytelności lub zobowiązania wynikające z art. 4 pkt 1a ustawy z dnia 13 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych.
CIT-WZ stanowi załącznik do zeznania CIT-8.
Na podstawie art. 18f updop podatnik (wierzyciel) ma możliwość pomniejszenia podstawy opodatkowania o zaliczaną do przychodów należnych wartość wierzytelności o zapłatę świadczenia pieniężnego, jeżeli wierzytelność ta nie zostanie uregulowana lub zbyta. Jeśli podstawa opodatkowania jest niższa od przysługującej kwoty zmniejszenia, o nieodliczoną kwotę wierzyciel ma prawo zmniejszyć podstawę opodatkowania w kolejnych latach podatkowych, nie dłużej niż przez okres trzech lat. Okres ten jest liczony od końca roku podatkowego, za który powstało prawo do zmniejszenia. Jeśli wierzyciel poniesie stratę, to ma prawo zwiększyć ją o nieuregulowaną na jego rzecz kwotę.
Z kolei (wierzyciel) może zmniejszyć podstawę opodatkowania - ustaloną na zasadach ogólnych lub podatkiem od dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, po uprzednim odliczeniu kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność badawczo-rozwojową - o zaliczaną do przychodów należnych wartość wierzytelności, która nie została uregulowana lub zbyta.
Przepisy art. 18f updop stosuje się wyłącznie do wierzytelności lub zobowiązań, odpowiednio o zapłatę lub do zapłaty świadczeń pieniężnych, wynikających z transakcji handlowych, jeżeli z tytułu tych transakcji przynajmniej u jednej ze stron określa się przychody lub koszty uzyskania przychodów, bez względu na termin ich ujęcia w tych przychodach lub kosztach uzyskania przychodów.
Jeśli należność/zobowiązanie zostanie uregulowane, bądź należność zostanie zbyta, podatnik, który dokona wspomnianych zmniejszeń/zwiększeń podstawy opodatkowania i straty, zobowiązany jest do korekt "odwrotnych".
Regulacje, umożliwiające wierzycielom korektę podstawy opodatkowania/straty podatkowej mają zastosowanie do transakcji handlowych, w przypadku których termin zapłaty upływa po dniu 31 grudnia 2019 r. W przypadku podatników CIT, których rok podatkowy jest inny niż rok kalendarzowy i rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2020 r., ww. regulacje mają zastosowanie począwszy od roku podatkowego rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2019 r., w odniesieniu do transakcji handlowych, w przypadku których termin zapłaty upływa po dniu 31 grudnia 2019 r. Wynika tak z art. 16 i 17 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia zatorów płatniczych (Dz. U. poz. 1649).
|
Okres od | Okres do | Uwaga | |
---|---|---|---|---|
3 | 2023-01-01 | 2023-11-30 | - | |
2 | 2022-01-01 | 2022-12-31 | - | |
2 | 2021-03-06 | 2021-12-31 | - | |
1 | 2020-04-17 | 2021-03-05 | - |